Hemoroidy wewnętrzne - Przyczyny, objawy i leczenie
1. Czym są hemoroidy wewnętrzne?
Hemoroidy wewnętrzne powstają w wyniku obrzęku żył w odbytnicy, które znajdują się wewnątrz kanału odbytu. Ten stan może wystąpić z powodu zwiększonego nacisku na żyły odbytnicy. Odbytnica to koniec jelita grubego, który kończy się odbytem. Te opuchnięte żyły mogą tworzyć małe guzki lub guzki, które czasami pozostają niezauważone, ponieważ zwykle nie są bolesne i nie można ich wyczuć ani zobaczyć z zewnątrz.
Anatomia hemoroidów wewnętrznych
Hemoroidy wewnętrzne zlokalizowane są w warstwie podśluzówkowej odbytnicy, która jest dobrze zaopatrzona w naczynia krwionośne i tkanki podporowe. Te naczynia krwionośne tworzą sploty, które zwykle pomagają kontrolować stolce. Przy zwiększonym ciśnieniu lub napięciu naczynia te mogą się rozszerzać i ulegać zapaleniu, co prowadzi do powstawania hemoroidów.
Etapy rozwoju hemoroidów wewnętrznych
Hemoroidy wewnętrzne przechodzą różne etapy rozwoju, które określają ciężkość stanu:
- Etap pierwszy: Hemoroidy są małe i zlokalizowane wewnątrz odbytnicy. Mogą lekko krwawić, ale nie wypadają z odbytu;
- Drugi etap: Hemoroidy mogą wypadać (wypadać) poza odbytem podczas wypróżniania, ale same się cofają;
- Etap trzeci: Hemoroidy wypadają podczas defekacji lub wysiłku fizycznego i należy je usunąć ręcznie;
- Etap czwarty: Hemoroidy są trwale poza odbytem i nie można ich usunąć. Mogą być bolesne i powodować znaczny dyskomfort.
Różnice między hemoroidami wewnętrznymi i zewnętrznymi
Hemoroidy wewnętrzne różnią się od hemoroidów zewnętrznych lokalizacją i objawami. Podczas gdy hemoroidy wewnętrzne znajdują się wewnątrz odbytnicy i zwykle nie powodują bólu, hemoroidy zewnętrzne znajdują się pod skórą wokół odbytu i mogą być bolesne i powodować stan zapalny. Hemoroidy zewnętrzne są łatwiejsze do zobaczenia i wyczucia, natomiast hemoroidy wewnętrzne są często diagnozowane podczas rutynowego badania lekarskiego lub gdy występują objawy takie jak krwawienie.
Znaczenie kliniczne
Hemoroidy wewnętrzne są istotne, ponieważ mogą prowadzić do powikłań, jeśli nie zostaną leczone na czas. Mogą powodować przewlekłe krwawienie, anemię, a w rzadkich przypadkach wypadanie odbytnicy. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na wczesne objawy i w razie potrzeby zwrócić się o pomoc lekarską.
2. Przyczyny hemoroidów wewnętrznych
Czynniki genetyczne
W rozwoju hemoroidów wewnętrznych ważną rolę odgrywają predyspozycje genetyczne. Niektórzy ludzie dziedziczą osłabienie ścian żył, co zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju hemoroidów. Ta podatność genetyczna może zostać wzmocniona przez inne czynniki związane ze stylem życia i zdrowiem.
Niewłaściwe odżywianie
Dieta uboga w błonnik jest głównym czynnikiem ryzyka hemoroidów wewnętrznych. Nieodpowiednie spożycie błonnika prowadzi do zaparć, co z kolei powoduje wysiłek podczas wypróżnień.
Odwodnienie
Niewystarczające spożycie płynów może również prowadzić do zaparć i zwiększonego wysiłku podczas wypróżnień.
Siedzący tryb życia
Brak aktywności fizycznej jest kolejnym ważnym czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju hemoroidów wewnętrznych. Siedzący tryb życia spowalnia perystaltykę jelit i zwiększa ryzyko zaparć.
Ciąża i poród
W czasie ciąży zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej i rosnąca macica mogą uciskać żyły odbytu, co prowadzi do rozwoju hemoroidów. Poród, zwłaszcza poród naturalny, może również powodować napięcie i uszkodzenie żył w odbytnicy, co prowadzi do hemoroidów.
Ciężki wysiłek fizyczny
Intensywne ćwiczenia, w tym podnoszenie ciężarów, mogą zwiększyć nacisk na żyły w odbytnicy. Ryzyko rozwoju hemoroidów wewnętrznych jest większe u osób, które często wykonują ciężką pracę fizyczną lub intensywne uprawianie sportu.
Przewlekły kaszel i wymioty
Przewlekły kaszel i wymioty powodują dodatkowy nacisk na okolice brzucha i odbytu. To zwiększone ciśnienie wewnętrzne może spowodować lub pogorszyć istniejące hemoroidy.
Podeszły wiek
Z wiekiem tkanki podtrzymujące żyły odbytnicy i odbytu mogą osłabiać się i rozciągać. To naturalne zużycie tkanek zwiększa ryzyko rozwoju hemoroidów u osób starszych.
Dieta bogata w tłuszcze i przetworzoną żywność
Dieta bogata w tłuszcze i przetworzoną żywność może przyczyniać się do zaparć i rozwoju hemoroidów. Te produkty często zawierają mało błonnika i mogą utrudniać normalne funkcjonowanie jelit.
Długotrwałe siedzenie i stanie
Długotrwałe siedzenie lub stanie w jednym miejscu zwiększa ciśnienie w okolicy odbytu. Szczególnie ryzykowne jest długotrwałe siedzenie na twardych powierzchniach
Otyłość
Nadwaga zwiększa nacisk na żyły odbytnicy, co może prowadzić do rozwoju hemoroidów.
3. Objawy hemoroidów wewnętrznych
Bezbolesne krwawienie
Jednym z najczęstszych objawów hemoroidów wewnętrznych jest bezbolesne krwawienie. Krwawienie to jest zwykle zauważane po wypróżnieniu i może objawiać się jaskrawoczerwonymi plamami na papierze toaletowym lub w muszli klozetowej. Należy pamiętać, że krwawienie z odbytu powinno zawsze zostać ocenione przez lekarza, ponieważ może być oznaką innej poważnej choroby.
Wypadanie hemoroidów
Wypadanie hemoroidów to stan, w którym hemoroidy wewnętrzne wystają poza odbyt, szczególnie podczas wypróżnień. W początkowej fazie hemoroidy cofają się z powrotem do środka, ale z czasem może być konieczne ręczne wycofanie. W cięższych przypadkach hemoroidy pozostają poza odbytem i mogą powodować znaczny dyskomfort i ból.
Swędzenie i podrażnienie
Swędzenie i podrażnienie w okolicy odbytu są częstymi objawami hemoroidów wewnętrznych. Są one spowodowane wydzielaniem śluzu z odbytu, który może powodować podrażnienie skóry. Objawowi temu często towarzyszy uczucie pieczenia i dyskomfort.
Uczucie pełności lub ciała obcego
Wiele osób cierpiących na hemoroidy wewnętrzne odczuwa uczucie pełności lub ciała obcego w odbytnicy. Może to być szczególnie zauważalne podczas wypróżnień i może prowadzić do ciągłego poczucia konieczności wypróżnienia się, nawet jeśli nie ma takiej potrzeby.
Wydzielanie śluzu
Wydzielina śluzu z odbytu jest kolejnym objawem hemoroidów wewnętrznych. Śluz ten może podrażniać skórę wokół odbytu i powodować swędzenie i dyskomfort. W niektórych przypadkach wydzielanie śluzu może prowadzić do stanów zapalnych i infekcji, jeśli nie zostanie zachowana właściwa higiena.
Trudności z wypróżnieniami
Osoby z hemoroidami wewnętrznymi często mają trudności z wypróżnieniem. Może to obejmować uczucie niecałkowitego opróżnienia jelit lub potrzebę znacznego wysiłku podczas wypróżniania. Objawy te mogą prowadzić do dalszego uszkodzenia hemoroidów i pogorszenia stanu.
Ból i dyskomfort odbytu i odbytu
Chociaż hemoroidy wewnętrzne zwykle nie są bolesne, mogą powodować znaczny dyskomfort. Ból może wystąpić, jeśli hemoroidy ulegną zakrzepowi (przerwanie w ich dopływie krwi) lub jeśli wystąpią powikłania, takie jak infekcja lub stan zapalny. Ból ten może być ostry i silny i wymagać pomocy lekarskiej.
Zmiany w stolcu
Zmiany w stolcu, takie jak obecność krwi lub śluzu, mogą być objawami hemoroidów wewnętrznych. Ważne jest, aby zmiany te zbadał lekarz, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny, takie jak choroba zapalna jelit lub rak okrężnicy.
Brak znaków zewnętrznych
Jedną z charakterystycznych oznak hemoroidów wewnętrznych jest brak widocznych oznak zewnętrznych. Hemoroidy wewnętrzne są niewidoczne i wyczuwalne w badaniu zewnętrznym, co utrudnia ich rozpoznanie i wymaga specjalistycznych badań lekarskich, takich jak anoskopia czy sigmoidoskopia.
4. Diagnostyka
Badanie lekarskie
Diagnozowanie hemoroidów wewnętrznych zwykle rozpoczyna się od badania fizykalnego przeprowadzonego przez lekarza. Lekarz może wykonać badanie palpacyjne przez odbytnicę (DRE), ostrożnie wkładając do odbytnicy palec w rękawiczce i nasmarowanym smarem, aby sprawdzić, czy nie występują nietypowe obrzęki lub narośla. Badanie to może pomóc określić obecność hemoroidów wewnętrznych i wykluczyć inne potencjalne przyczyny objawów, takie jak guzy odbytnicy lub polipy.
Anoskopia
Anoskopia jest specyficzną metodą diagnostyczną służącą do uwidocznienia hemoroidów wewnętrznych. Podczas tej procedury lekarz używa anoskopu – małej, sztywnej rurki ze światłem wprowadzanej do odbytnicy. Anoskopia pozwala na bezpośredni widok kanału odbytu i dolnej części odbytnicy, co pozwala ocenić wielkość, liczbę i rozległość hemoroidów.
Proktoskopia
Proktoskopia to kolejna metoda diagnostyczna, która pozwala na dokładniejsze obejrzenie odbytnicy i dolnej części jelita grubego. Proktoskop jest instrumentem dłuższym od anoskopu i umożliwia oglądanie większej części odbytnicy. Zabieg ten jest przydatny w przypadku podejrzenia obecności większych lub wyżej położonych hemoroidów, a także w celu wykluczenia innych patologii.
Sigmoidoskopia
Sigmoidoskopia to zabieg umożliwiający obejrzenie dolnej części jelita grubego, w tym odbytnicy i esicy. W tej procedurze wykorzystuje się elastyczny sigmoidoskop, który wprowadza się do odbytnicy i pozwala lekarzowi zobaczyć wnętrze jelita. Sigmoidoskopia jest przydatna nie tylko w diagnostyce hemoroidów, ale także w wykrywaniu innych chorób, takich jak uchyłkowatość, nieswoiste zapalenie jelit i rak jelita grubego.
Kolonoskopia
Kolonoskopia jest najbardziej szczegółową procedurą diagnostyczną pozwalającą na badanie jelita grubego i odbytnicy. Wykorzystuje długi, elastyczny kolonoskop z kamerą, która pozwala lekarzowi obejrzeć całą okrężnicę. Kolonoskopię zaleca się u pacjentów z niejasnymi objawami ze strony odbytnicy, znacznym krwawieniem lub przy podejrzeniu poważniejszych chorób. Ta procedura jest szczególnie ważna, aby wykluczyć raka jelita grubego i inne poważne schorzenia.
Wirtualna kolonoskopia
Wirtualna kolonoskopia, znana również jako kolonografia CT, to nieinwazyjna procedura obrazowania wykorzystująca tomografię komputerową (CT) do tworzenia szczegółowych obrazów okrężnicy i odbytnicy. Procedura ta stanowi alternatywę dla tradycyjnej kolonoskopii i może być stosowana u pacjentów, którzy nie tolerują zabiegów inwazyjnych.
Testy laboratoryjne
W niektórych przypadkach lekarz może zlecić badania laboratoryjne w celu oceny ogólnego stanu zdrowia pacjenta i wykluczenia innych możliwych przyczyn objawów. Testy te mogą obejmować pełną morfologię krwi (CBC) w celu wykrycia niedokrwistości, która może być wynikiem przewlekłego krwawienia, a także testy na markery stanu zapalnego.
5. Rodzaje leczenia
Leczenie niechirurgiczne
Zmiany diety i suplementy
Głównym podejściem w niechirurgicznym leczeniu hemoroidów wewnętrznych jest zmiana diety. Zwiększenie spożycia błonnika poprzez spożywanie większej ilości owoców, warzyw i produktów pełnoziarnistych może znacznie złagodzić objawy. Błonnik zmiękcza stolec i ułatwia jego przejście przez jelita, co zmniejsza obciążenie podczas wypróżnień.
Leki i kremy
Leczenie niechirurgiczne często polega na stosowaniu leków stosowanych miejscowo, takich jak kremy, maści i czopki. Produkty te zazwyczaj zawierają składniki takie jak hydrokortyzon czy lidokaina, które zmniejszają stan zapalny i ból. Niektóre kremy zawierają również środki zwężające naczynia krwionośne, które zmniejszają obrzęk hemoroidów.
Procedury małoinwazyjne
Podwiązanie za pomocą gumek
Podwiązanie gumką jest jedną z najczęściej stosowanych małoinwazyjnych procedur leczenia hemoroidów wewnętrznych. Podczas tej procedury lekarz zakłada małą gumkę wokół podstawy hemoroidu, co odcina dopływ krwi. W rezultacie hemoroid wysycha i odpada w ciągu kilku dni. Zabieg jest szybki i zazwyczaj nie wymaga znieczulenia.
Skleroterapia
Kolejną popularną procedurą małoinwazyjną jest skleroterapia. Polega na wstrzyknięciu roztworu środka obliterującego bezpośrednio do hemoroidu. Rozwiązanie to powoduje zwężenie żył i utworzenie blizn, które zmniejszają rozmiar hemoroidu. Zabieg jest stosunkowo bezbolesny i może być wykonywany w warunkach ambulatoryjnych.
Koagulacja w podczerwieni
Koagulacja w podczerwieni wykorzystuje światło podczerwone do koagulacji naczyń krwionośnych w hemoroidzie. Ta procedura powoduje kurczenie się hemoroidu i powstawanie blizn. Koagulacja podczerwienią to szybki i skuteczny zabieg, który można wykonać w gabinecie lekarskim.
Leczenie chirurgiczne
Hemoroidektomia
Hemoroidektomia to zabieg chirurgiczny mający na celu usunięcie ciężkich lub wypadających hemoroidów. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym lub regionalnym i polega na usunięciu tkanki hemoroidalnej. Choć zabieg jest bardziej inwazyjny i wymaga dłuższego okresu rekonwalescencji, bardzo skutecznie pozwala na trwałe złagodzenie objawów.
Hemoroidopeksja (zszywanie)
Hemoroidopeksja, zwana również zabiegiem zszywaczem, jest mniej inwazyjną techniką chirurgiczną. Polega na użyciu narzędzia chirurgicznego (zszywacza), które odcina dopływ krwi do hemoroidów i zawraca je do odbytnicy. Procedura ta charakteryzuje się krótszym okresem rekonwalescencji niż hemoroidektomia i wiąże się z mniejszym bólem po operacji.
Terapie alternatywne
Ziołolecznictwo i środki naturalne
Niektórzy ludzie wolą stosować ziołowe i naturalne środki w leczeniu hemoroidów wewnętrznych. Może to obejmować przyjmowanie ekstraktów z roślin takich jak oczar wirginijski, aloes i kasztanowiec, które mają właściwości przeciwzapalne i łagodzące.
Akupunktura
Akupunktura jest alternatywną metodą leczenia, która może skutecznie złagodzić objawy hemoroidów wewnętrznych. Polega na wkłuwaniu cienkich igieł w określone punkty na ciele, co może pomóc w zmniejszeniu bólu i stanu zapalnego.
Kiedy zwrócić się o pomoc lekarską
Jeśli masz objawy hemoroidów wewnętrznych, skonsultuj się z lekarzem. Wczesna diagnoza i leczenie mogą zapobiec powikłaniom. Nie ignoruj krwawienia lub silnego bólu.
Hemoroidy wewnętrzne są częstym problemem, ale można je skutecznie leczyć, stosując odpowiednie podejście. Dzięki odpowiednim zmianom stylu życia i opiece medycznej objawy można złagodzić, a jakość życia poprawić.
ŹRÓDŁA:
1. Mayo Clinic: Hemorrhoids (26.05.2024)